Nazwa: Bod (tyb.), Xizang (chiń.)

Powierzchnia: w całym historycznym zasięgu - regiony U-Tsang, Kham i Amdo - 2,5 miliona km kw.

Tybetański Region Autonomiczny (na który składa się U-Tsang i niewielka część Khamu) - 1,2 miliona km kw.

Stolica: Lhasa

Ludność: Tybetańczycy (6 milionów, w tym w Tybetańskim Regionie Autonomicznym - 2 miliony), Qiang,  Monpa, Lhoba, Chińczycy Han i Hui (około 7,5 miliona).

Waluta: do 1959 r. - Tangka; obecnie: Chiński Yuan

Język: tybetański (rodzina tybeto-birmańska); w Tybecie językiem urzędowym jest język chiński - dialekt mandaryński

Hymn: Gyallu  Tekst hymnu napisał około 1950 roku Tridziang Rinpoche, jeden z nauczycieli XIV Dalajlamy, układając go do popularnej tybetańskiej melodii sakralnej. Obecnie hymnu używają władze tybetańskie na wygnaniu. W Chińskiej Republice Ludowej jego wykonywanie jest zakazane.

Godło - symbolika:  ośnieżone szczyty gór - Himalaje, słońce i księżyc - Tybetańczycy;  klejnot - koło Dharmy - nauka Buddy.  a jego trzy kolory reprezentują filozofię buddyjską;  przytrzymujące klejnot lwy śnieżne są częstym motywem dekoracji tybetańskich i występują także na fladze kraju. Wizerunek zakazany w Chińskiej Republice Ludowej.

Flaga: Śnieżne lwy w otoczeniu czerwonych i niebieskich promieni.  W Chińskiej Republice Ludowej symbol flaga tybetańska, jest zakazana. Czytaj więcej...

Przywódca polityczny: Dr. Lobsang Sangay - Sikyong (Premier) oraz Minister Edukacji (na emigracji w Indiach)

System rządów na wychodźstwie: Demokracja parlamentarna

System rządów w Tybecie: komunistyczny (od 1959 r.)

Status prawny: Kraj okupowany, brak reprezentacji w Organizacji Narodów Zjednoczonych

Religia: buddyzm (89%), bon (10%), islam, hinduizm, chrześcijaństwo. więcej…

Narodowa potrawa: tsampa – mąka z prażonego jęczmienia

Narodowy napój: po cha - solona herbata z masłem

Regiony: historycznie tybet stanowiły 3 prowincje (Czolka-Sum): U-Cang (Tybet centralny); Amdo (północny wschód); Kham (południowy wschód). 

W 1965 r. Tybet został podzielony na następujace jednostki administracyjne:

  • Tybetański Region Autonomczny,

  • Prowincja Qinghai,

  • Autonomiczne Prefektury Tianzu i  Gannan w Prowincji Gansu,

  • Autonomiczne Prefektury  Aba , Ganzi i Mili w Prowincji Syczuan,

  • Autonomiczna Prefektura Dechen w Prowincji  Yunnan.

Państwa graniczne: Indie, Nepal, Bhutan, Birma, Chiny

Średnie opady: od 1 mm w styczniu i 25 mm w lipcu w zachodniej, do 25-50 mm w styczniu i 800 mm w lipcu – we wschodniej części kraju

Średnie temperatury: lipiec: 14 st. C; styczeń: – 4,5 st. C

Bogactwa naturalne: Boraks, uran, żelazo, chromit, złoto, gaz ziemny

Średnia wysokość: 4.200 m n.p.m.

Główne rzeki: Yarlung Tsangpo (Brahmaputra), Drichu (Jangcy), Gyamo Ngulchu (Saluin), Dzachu (Mekong), Machu (Żółta), Sangye Khabab (Indus), Langchen Khabab (Satledź), Mapcha Khabab (Ganges), Bhumchu (Arun)

Góry: od południa i zachodu Himalaje, Karakorum oraz masyw Pamiru, od północy Kunlun, Ałtyn-tag oraz Qilian Shan.

Najwyższa góra: Mount Everest (tyb. Czomolungma) - 8848 m n.p.m.

Zwierzęta: drong – dziki jak, bharal – niebieska owca, cziru – antylopa tybetańska, kyang – dziki osioł, saa – śnieżna pantera (wszystkie zagrożone wyginięciem)

Problemy ekologiczne: karczowanie lasów we wschodnim Tybecie, rabunkowe gospodarowanie bogactwami naturalnymi, kłusownictwo

Gospodarka: Tybetańczycy: głównie uprawa i hodowla; Chińczycy: handel, przemysł, usługi

Analfabetyzm: około 25%.